قرآن کریم.
صحیفه سجادیه. (1382). ترجمه علی شیروانی. قم: دارالفکر.
ابن أبی الحدید، عبدالحمید بن هبه الله. (1404 ق). شرح نهج البلاغه. قم: مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.
ابن بابویه، محمد بن علی. (1403 ق). الخصال. قم: جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة.
ابن فارس، احمد. (1404 ق). معجم المقاییس اللغة. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
احمدی فراز، مهدی. (1392). «الگوپذیری از دعاهای صحیفه سجادیه و تأثیر آن بر سلامت». پژوهشنامه حکمت اهلبیت(ع). شماره 1. صص: 17 – 30.
اخوان کاظمی، بهرام. (1386). «دکترین و سیاستهای دفاعی امنیتی در صحیفه سجادیه». حکومت اسلامی. شماره 44. صص: 165 – 190.
بابایی، علیاکبر. (1381). مکاتب تفسیری. قم. تهران: پژوهشکده حوزه و دانشگاه، سمت.
برزگر، ابراهیم. (1383). «رابطه عرفان و سیاست در صحیفه سجادیه». اندیشه دینی. شماره 12. صص: 23 - 46.
پیشوایی، مهدی. (1376). سیره پیشوایان. قم: موسسه تحقیقاتی و تعلیماتی امام صادق(ع).
ثقفی، ابراهیم بن محمد. (1410 ق). الغارات. قم: دار الکتاب الإسلامی.
جوادی آملی، عبدالله. (1389). تسنیم. قم: اسراء.
جوهری، اسماعیل بن حماد. (1407 ق). الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیه. بیروت: دارالعلم للملایین.
حر عاملى، محمد بن حسن. (1409 ق). تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة. قم: مؤسسة آل البیت(ع).
حسنی، علی اکبر. (1379). تاریخ تحلیلی و سیاسی اسلام. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
حمیرى، عبدالله بن جعفر. (1413 ق). قرب الإسناد. قم: مؤسسه آل البیت(ع).
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412 ق). مفردات الفاظ القرآن. بیروت/ دمشق: دارالشامیة/ دارالقلم.
سبحانی، جعفر. (1386). العقیده الاسلامیه. قم: موسسه امام صادق(ع).
سپهر خراسانی، احمد. (1380). «امام علی(ع) بزرگترین خطیب تاریخ». پژوهشهای نهجالبلاغه. شماره 1. صص: 43-50.
سعیدی روشن، محمدباقر و دیگران. (1390). آسیبشناسی جریانهای تفسیری. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
سعیدى روشن، محمدباقر. (1383). تحلیل زبان قرآن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامى، موسسه پژوهشى حوزه و دانشگاه.
سلمانپور، محمدجواد. (1384). «تحلیل زبان دعا». اندیشه دینی. شماره 15. صص: 21 – 40.
سلیمى، لطفعلى. (1381). کهکشانها در قرآن. قم: انصارى.
شهیدى، سید جعفر. (1378). زندگانى على بن الحسین(ع). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى.
صلاح فیومی، سعید. (1426 ق). الإعجاز الطبی فی القرآن الکریم. قاهره: مکتبة القدسى.
طباطبایى، محمد حسین. (1364). اصول فلسفه و روش رئالیسم. تهران: صدرا.
_______________. (1390 ق). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت. مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
طوسى، محمد بن حسن. (1411 ق). مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد. بیروت: مؤسسة فقه الشیعة.
_______________. (1414 ق). الأمالی. قم: دار الثقافة.
فراهیدى، خلیل بن احمد. (1409 ق). کتاب العین. قم: هجرت.
کشى، محمد بن عمر. (1409ق). رجال الکشی / إختیار معرفة الرجال. تدوین: محمد بن حسن طوسی. مشهد: مؤسسه نشر دانشگاه مشهد.
کلینى، محمد بن یعقوب. (1429 ق). الکافی. قم: دار الحدیث.
کواز، محمد کریم. (1386). سبک شناسى اعجاز بلاغى قرآن. ترجمه سید حسین سیدى. تهران: سخن.
مدنى، علیخان بن احمد. (1409 ق). ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیّد الساجدین. قم: دفتر انتشارات اسلامى.
مصطفوى، حسن. (بی تا). التحقیق فى کلمات القرآن الکریم. بیروت: دار الکتب العلمیة.
مظفر، محمدحسین. (1436 ق). الدلیل الی موضوعات الصحیفة السجادیة. تهران: مجمع جهانی اهلبیت(ع).
مفید، محمد بن محمد. (1413 ق). الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد. قم: کنگره شیخ مفید.
مکارم شیرازى، ناصر. (1386). سوگندهاى پربار قرآن. انتشارات امام علی بن ابیطالب(ع).
مکارم شیرازی، ناصر و همکاران. (1396). عرفان اسلامی: شرحی جامع بر صحیفۀ سجادیه. قم: انتشارات امام علی بن ابیطالب(ع).
ــــــــــــــــــــــــــ . (1377). پیام قرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیة.
ــــــــــــــــــــــــــ . (1379). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیة.
مهدوی دامغانی، محمود. (1355). «اهمیت دعا در اسلام و جلوه آن در صحیفۀ سجادیه». مجله مطالعات اسلامی. شماره 18. صص: 40 – 57.
نورى زاد، صمد. (1383). آن سوى آیه ها: نگرشى بر اعجازهاى پزشکى قرآن. قم: آیت عشق.
نورى، حسین بن محمدتقی. (1408 ق). مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل. قم: مؤسسة آل البیت(ع).